Posts
ඇත්තටම මේ අරාබි රටවල් වලට ආවම මෙහෙ තියන නීති රීති ගැන වෙලාවකට කල කිරෙනව.තියන වෘර්තීය සුදුසුකම්වලට හරියන්නෙ නැති, ඒ කියන්නෙ කරන රස්සාවට ගොඩාක්ම වෙනස් රස්සවකට දෙන වීස එකක් ගත්තාම විදින්ඩවෙන කරදර නිමක් නෑ.මටත් ඒගැන සුලු සුලු අද්දැකීම් තියනව.ඩුබායි එන්ඩ කලින් මම හිටිය කටාර් වල.මට තිබ්බෙ "විදුලි කාරිමික" වීසා බලපත්‍රයක්.ඒකෙන් පුලුවන් කොයිම වෙලාවක හරි පොලිසියෙන් ඇල්ලුවොත් හැදුනුම් පත පෙන්නල පොලිස් කූඩුවෙ ලගින්නෙ නැතුව බේරෙන්ඩ විතරයි මම දන්න විදියටනම්. අනික් කාරනය තමයි වීස අයදුම් කරන්ඩ වෛද්‍ය පරීක්ශනයට ගියාම මට සහ තව මාත් එක්ක පරීක්ශනයට ගිය කීපදෙනෙකුටම සැලකුවෙ හරියට මරන්ඩ ගෙනියන හරක් දක්කන විදියටමයි.අපි කරන ජොබ් එකම කරන පිලිපීන් ජාතිකයටනම් එහෙම කරදර උනේ නෑ.මිනිහ අපිත් එක්කම ගිහිල්ල වෙන දොරකින් ඇතුලුවෙලා ඉක්මනටම වැඩෙත් කරගෙන ඉක්මනටම ආපහු ගියා.අපි ඉතින් පැයගානක් පෝලිමේ ඉදල හවස්වෙලා ගෙදර ආව.පිලිපීන් එකාගෙ වීස ඒක ප්‍රොෆෙශනල් ලු.ඒ කාලෙ අපේ නොදැනුවත් කම නිසා ඔහොම කට්ට කාගෙන හිටිය.දැන් උනත් මට තියෙන්න වීස එකේ ගහල තියෙන්නෙ "ෆලෝ අප් ක්ලාක්" කියල.
මට මේගැන මතක් උනේ මේදවස්වල මගෙ යාලුවෙකුට වෙලා තියන වැඩක් නිසා.පලවෙනි වතාවට තමයි මිනිහ අරාබි පොලවෙ පයගහල තියෙන්නෙ.පව්ලේ උදවියට වීස ගහන්ඩ තරම් පුලුවන් මට්ටමේ පඩියක් ගන්නෙත් නෑ.ලඟදි මිනිහ නිවාඩු ගියා.කසාදයක් එහෙම කරගෙන ඇවිල්ල මිනිහා වයිෆ්ව ගන්ඩ වීසා ගන්ඩ ගියාමයි දන්නෙ වීස ගන්ඩ බෑ කියල.විස්තරේ කියපුවම ආයතනෙ ලොක්කට,ලොක්ක දුන්න විසඳුම තමයි දෙන්නට ඉන්ඩ කාමරේකුයි වයිෆ්ට වෙනම් වීස එකකුයි දෙන්නම් කියපු එක.ඉතින් මිනිහ කැමතිවෙලා ඔන්න කොහොමහරි වයිෆ්ව ගෙනාව.ඕක ගැන අපි ටිකක් දැනමුතුකම් තියන අපේ වැඩිහිටියෙකුගෙන් අහපුවාම එයා කිව්ව ඒක ටිකක් භයානක වැඩක් මේ අරාබි රටවල්වල, ඒක නිසා සැමියා සහ බිරිඳ කියල ඔප්පු කරන්ඩ පුලුවන් ලියකියව්ලි ටික ලඟ තියාගන්ඩ කියල.ඔන්න ඒපාර ගෙදරට කතාකරල විවාහ සහතිකේ පරිවර්තන කොපියක් එහෙම සහතික කරල ලඟ තියාගෙන ඉන්නව.දැන් තියන ප්‍රශ්නෙ දරුවෙක් එහෙම බඩට ආවනම් මොකද කරන්නෙ කියන ප්‍රශ්නෙ.එතකොට මොකද කරන්නෙ කියලනම් තාම කාගෙන්වත් හරිහමන් උපදෙසක් ලැබුනෙ නෑ.අපිනම් උපදෙස් දුන්නෙ ටිකක් ඉවසල ඉදපන් කියල.එහෙම කියන්ඩ කාටවත් අයිතියක් තියනවද..?
ඔහොම ලියාගෙන ලියාගෙන යනකොට මට මතක්වුනා කාලෙකට ඉස්සර මගේ ඉන්දියන් යාලුවෙක් එවපු මේල් එකක තිබ්බ පොඩි කතාවක්.මෙහෙමයි ඒ කතාව.
ඔන්න ඉන්දියාවෙ කොහෙද තැනක තියන සත්තුවතක ඉන්නවලු කේසර සිංහයෙක්.ඉතින් මූට හය හතර තේරෙන කාලෙදිලු මේ සත්තුවත්තට ආවෙ.එදා ඉදල අඩි අටයි දහයෙ කූඩුවකට වෙලා මූ ජීවිත කාලෙම ගෙවල තරුන වයස ආවම මූට යමක් කමක් තේරෙන්ඩ පටන් ගත්තලු.ඔන්න ඉතින් රටේ ලෝකෙ වෙන දේවල් ගැන එහෙම දැන් දැනුම් තේරුම් යන කාලෙදි මූට හිතෙනව
"පොඩිකාලෙ ඉදලම මට දැන් මේකෙ ඉදල එපාවෙලා, අඩුතරමෙ වෙන තැනකටවත් මාරුවෙන්ඩ තිබ්බනම්,
අනික හැමදාම එකම මස්ජාතියම කාල එපාවෙලා, පෙලවහක්වත් කරල දෙන පාටකුත් නෑ"
ඔහොම ලතැවි ලතැවි ඉන්නකොට දවසක් ඔන්න වාසනාව සිංහයව හොයාගෙන එනව. කොහොමද...?
දවසක් දා ඩුබායි රාජ්ජ්‍යයේ ශේක් වරයෙක් යනව මේ සත්තු වත්ත බලන්ඩ.ඔහොම යනකොට දකිනව මේ තරුන සිංහයව.ශේක්ට හිත යනව මේ සිංහයට.ඉතින් මෙයා සත්තුවත්ත අයිතිකාරය හම්බවෙලා කියනව
"ඔයාට අර සිංහය කීයක් වටිනවද ,මට කීය උනත් ඌව ඕන"කියල.
සත්තුවත්ත අයිතිකරයත් හොද ගානකට සිංහයව ශේක්ට දෙන්ඩ කැමතිවෙනව.
සිංහයගෙ සියලු බලාපොරොත්තු උතුරා දෝර ගලන්ඩ පටන්ගන්නව.ඉතින් සිංහයට මෙහෙම හිතෙනව.
"මගෙ නරක කාලෙ ඉවරයි,දැන් ඉතින් තුන්වේල හොඳට කාල , හොද සැප ඒ.සී කාමරේකට වෙලා ඉන්ඩ පුලුවන්
,පෙලවහක් උනත් කරල දෙන්ඩ බැරිකමක් නෑ"
ඉතින් සිංහය බොහෝම සන්තෝසෙන් පිටත් උනාලු ඩුබායි යන්ඩ.ඔන්න ඉතින් පැය තුන හතරක් ෆ්ලයිට් එකේ ගිහිල්ල සිංහය ඩුබායි වලට ආව.දැන් සිංහයට හොදටම මහන්සියි.බඩත්ගිනියි.
"කමක් නෑ අඩ රෑට හොදට කන්ඩ හම්බවෙයිනෙ"
කියල හිත හදාගෙන ඉන්නව.සිංහය අලුත් සත්තුවත්තෙ කූඩුව ගාවට අරගෙන ගියා.ලස්සනට පිලිවෙල්කට කූඩුව තියනව.ලයිට් හතක් අටක් දාල ලස්සනේ බැරුවා.දැන් හිතුව ඩෙවල් සෙරම තියනව.තව එක ප්‍රශ්නයයි තියෙන්නෙ.කෑම.පැය දෙකතුනකට පස්සෙ සිංහයට බඩගිනි උහුලන්ඩම බැරිවෙනකොට ඔන්න ඈතින් එනව පේනව කෑම බෙදන කොලුව.සිංහයට ඉවසිල්ලක් නෑ මොනවද කන්ඩ තියෙන්නෙ කියල බලන්ඩ.ඔන්න කෑම බෙදන කොලුව කූඩුවගාවට ඇවිල්ල කෙසෙල් ගෙඩි දෙකකුයි ඇපල් ගෙඩි දෙකකුයි කූඩුවට දාල යන්ඩ ගියා.සිංහයට හිතාගන්ඩ බැරිලු ඒ මොකද කියල.අන්තිමට හිතහදාගත්තලු මොකක්හරි වැරදීමක් වෙන්ඩ ඇති කියල.කමක් නෑ හෙට උදේ කෑම එක හරියට ලැබේවිනෙ කියල බඩගින්නෙම නිදාගත්ත.ඔන්න උදේම කෑම දාන කොලුව කූඩුවලට කෑම දාගෙන එනව.සිංහයත් බලන් ඉන්නව මොනවද දාන්නෙ කියල.උදෙත් කෙසෙල් ගෙඩි දෙකයි ඇපල් ගෙඩි දෙකයි දාල කොල්ල ගියා.සිංහයට දැන් හොදටම කේන්තියි.
"හරි බලමුකො දවල්ටත් මොනවද දේන්නෙ කියල, කෙසෙල් ගෙඩි දුන්නොත් අල්ලගන්නව ඕකගෙ බෙල්ලේන්"
කියල හිතගත්ත සිංහය දවල් වෙනකනුත් බඩගින්නෙ.දවල්ට කෑම දාන්ඩත් කොලුව එනව.සිංහයත් සීරුවෙන් ඉන්නව මොනවද දාන්නෙ කියල බලාගෙන.දැම්ම කෙසෙල්ගෙඩි දෙකයි ඇපල්ගෙඩි දෙකයි.ඕක බලන් හිටපු සිංහයගෙ ඉවසීමේ සීමාව පැන්න.පැනපුගමන් අල්ලගත්ත කෑම දාන කොල්ලගෙ බෙල්ලෙන්ම.කොලුව හොදටම බයවෙලා.බෙල්ලෙන් අල්ලගත්ත කොල්ලගෙන් සිංහය මෙහ්හෙම අහනව.
"ඈ බොල බූරුවො, තෝ දන්නෙ නැද්ද මම සිංහයෙක් කියල, සිංහයො මස් මාලු නොකා පලතුරු කන්නෙ මොන රටේද බොල..?"
එතකොට කොලුව කියනව මෙහෙම.
"මමත් දන්නව ඔබවහන්සේ සිංහයෙක් කියල, ඔබවහන්සේට පලතුරු කන්ඩ බැරිබවත් මම දන්නව, එත් මම මොනව කරන්ඩද රාලහමි,මුන් ඔබතුමාට ගහල තියෙන්නෙ 'ව්ඳුරු වීස' එකක්නෙ ,මටත් තියෙන්නෙ 'බූරු වීස' එකක්"
කියල කිවාලු.
